‘Ja, maar jij hebt een kind. Dan heb je verder toch geen leven meer!’ Zei laatst iemand tegen me. Met grote ogen en open mond keek ik de persoon in kwestie aan. Het is dat De Man Zonder Kind mij niet goed kent, anders had hij allang enige vorm van fysiek geweld moeten incasseren. ‘Hoezo heb ik verder geen leven?’ reageerde ik fel. Ik wachtte op wat er ging komen. Met een glas wijn in mijn ene hand en mijn zonnebril in de andere, want we stonden op een festival. Maar verder heb ik geen leven. Aldus De Man Zonder Kind. Maar met twee (parttime) banen, een gezellige vriendenkring en lieve familie om me heen zie ik dat toch heel anders. En dat heb ik hem ook wel duidelijk gemaakt. Stampvoetend met mijn glas klotsende wijn.
