Je kent ze wel, de capribroek-moeders. Lopen ze daar in hun (liefst witte) capribroek, sandaaltjes eronder. Om te huilen. Of eigenlijk ook niet. Lijkt me
Lees meerOf het een succes was is een heel ander verhaal, maar we zijn in ieder geval geweest. Noor was elf maanden toen we in juli
Lees meer‘Ja, maar jij hebt een kind. Dan heb je verder toch geen leven meer!’ Zei laatst iemand tegen me. Met grote ogen en open mond
Lees meerOf wij al uitnodigingen gemaakt hadden? Recepten voor hapjes? Een cadeau lijst samengesteld? Hoeveel gasten er zouden komen? Oh my god, Noor wordt pas één
Lees meerFlashback: Nu. Meteen. Bevallen. Dat was de mededeling zoals je in deel 1 las. Gelukkig mochten we nog even naar huis (we wonen heel dichtbij
Lees meerMet knikkende knieën zat ik in de auto naar het ziekenhuis. Blik op oneindig. Zinnen als ‘Het past nooit’ gingen als een mantra door mijn
Lees meerWhaaa, Noor wordt bijna één! Dat betekend dat ik al bijna een heel jaar moeder ben. Dat is zó gek! Ik zie mezelf nog lopen
Lees meerFanatiek en ongecontroleerd kruipt Noor door de woonkamer heen. Ik kijk van een afstand toe. Ze vindt mijn decoratie helemaal geweldig. Ik ben daar iets
Lees meerHier moet ik het toch eens over hebben: moederachtige clichés. Want ik had nooit gedacht dat het zo leuk zou zijn. Daar ga je al.
Lees meerHet is officieel: ik ben een mamafiets moeder. Je kent ze wel. Ze sjeezen je zo voorbij op hun hippe bikes. Het ene kind voorop, het
Lees meerMet Storm aan de lijn en Noor in de kinderwagen, geniet ik buiten van het zonnetje. De mollige beentjes van Noor spartelen vrolijk heen en
Lees meerDaar had ik dus even geen rekening mee gehouden. En ik heb er al helemaal geen tijd voor. Dat met die schildklier. Een klier is
Lees meerTik-tik-TIK. Zo ging dat dus bij mij: ik werd dertig en ineens begon er een hele grote biologische klok luid te tikken. Zo luid dat
Lees meer