De eerste week vakantie zit erop en ik merk het nu al: mijn benen lijken voller en mijn buik voelt slapper. Ik hoor je denken: dat kan niet. Het zal best, maar zo voelt het wel. En het zal niet de eerste keer zijn dat ik na een vakantie van twee weken ook twee kilo extra mee naar huis neem. Plakkend aan mijn lijf welteverstaan.

Vakantiemotto

Onder het motto “het is vakantie” ligt er standaard een fles wijn koud in de caravan. Tel daar nul workouts, vier ijsjes, een handvol croissantjes, twee borden friet met mayo en een aantal zakken chips bij op en je hebt het perfecte recept voor een paar vakantiekilo’s.

Niet dat het uitmaakt, daar niet van, maar het zeurt en schrijft zo lekker weg. Heerlijk oppervlakkig.

Ik eet twee weken lang gezellig met het gezin mee in plaats van dat ik mijn gebruikelijke ontbijt en lunch gevuld met warme groenten, zaden en pitten eet. Dat is mijn eigen keuze. Het zijn ook mijn eigen kilo’s, dus ja.

Opgeblazen bedoeling

Mijn buik was het er al snel niet mee eens want op dag drie van het vakantiemotto, wat eten betreft, liep ik krom met buikklachten en belandde ik gestrekt op het matras in de caravan dat toch al niet zo heel lekker ligt.

Nu ontbijt ik om de dag met warme groenten, maar ondanks dat heb ik nog steeds het idee dat ik continu met een opgeblazen buik over de camping heen struin. Ik geef de croissantjes de schuld.

Nul workouts

Mijn hele workout-routine ligt er ook af. Op een rondje fietsen, skeeleren of wandelen na gebeurt er niet zo veel. Maar ja: vakantiemotto.

Al met al is de boodschap van dit stuk, dat vakantie houden niet persé betekent dat je liters wijn moet wegwerken en nul workouts moet doen. Maar het kan wel. 😉