Draagdoeken en ik. We zijn niet bepaald de beste vrienden. Wat ik tegen die dingen heb (of zij tegen mij!) weet ik niet precies. Maar na vier verschillende draagdoeken en -tuigjes uitgeprobeerd te hebben bij Noor en Lot, pleurde ik het laatste exemplaar weer ergens achter in de kast op zolder. En met het uitzoeken van alle babyspullen met de komst van onze babyboy kwam ik dat ding dus weer tegen. De baby in een draagdoek… Zal ik het straks toch maar weer gaan proberen?

Het lijkt me dus zo handig he, de baby in een draagdoek. De baby is dicht bij me, ik heb mijn handen vrij en kan ook nog iets doen. Plus: als je de deur uit gaat heb je niet meteen die hele kinderwagen nodig. Klinkt ideaal. Er is één grote maar: het zit bij mij gewoon nooit lekker. Niet in de meest superluxe draagdoeken of in voorgevormde tuigjes. Niet met speciale knooptechnieken en ook niet met klik-dingetjes.

Minpunt

Waarom weet ik niet precies, maar het grootste minpunt is dat de baby gewoon altijd tegen mijn kin omhoog zit. Ik ben natuurlijk superklein: ik tik net de 1m58 aan. Ben ik dan te klein voor zo’n draagdoek of -zak? Noor en Lot zaten ook allebei niet op hun gemak. Als ik weer eens een poging waagde droeg ik ze op mijn buik en dat vonden ze maar niks want ze konden niet genoeg zien. En elke keer tetste dat bolletje tegen mijn gezicht aan, maar lager dragen gaat niet met zo’n ding want dan komt het onder mijn heupen. Top.

Nou kwam ik weer iets nieuws tegen op draagdoek-gebied en ben ik toch weer aan het twijfelen of ik zo’n draagdoek ga aanschaffen. Om het nog eens te proberen. Het is er zo een van Ergobaby. Hoe makkelijk is het als ik straks ook mijn handen vrij heb voor mijn twee meiden en dat de baby dan ook gewoon bij me is?! Precies. Maar om nou weer zo’n ding van €100,- aan te schaffen terwijl ik al denk “dit wordt ook vast niks” vind ik dan ook weer zo wat.

Ik ben dus nog even in dubio en ben benieuwd: wat is jouw ervaring met draagdoeken?

Volg je lalog al op Instagram en Facebook. Leuk als je liked!