Afgelopen zondag was het Moederdag! Voor mij was het de derde Moederdag die ik mocht vieren en het was een heerlijke dag mét -jawel- het perfecte Moederdagcadeau 🙂 Benieuwd wat dat is?
Continue reading
Tag: moeder
Moeders en me-time
Moeders en me-time, dat is een dingetje. Als moeder van kleine kinderen heb je namelijk niet heel veel me-time. Echte me-time is dan uitermate schaars. De keren dat je uitgebreid kan gaan high-tea-en met vriendinnen of naar een tof feest kan gaan zijn op één hand te tellen. Wat zeg ik, op één vinger. Hahaha. Om te huilen. Maar als moeder kun je ook heel creatief omgaan met me-time. Hoe dan? Lees mee!
Continue reading
Mama van twee
Ik ben nu mama van twee, en wat voor twee! Twee heerlijke meiden zijn het en ik ben dol op ze. Lot is nu ruim drie weken oud en ze doet het echt heel goed. Ze is net zo’n tevreden baby als Noor was. Lucky us! Soms is het s’nachts nog even zoeken naar hoeveel voeding Lot nodig heeft, maar afgezien daarvan vindt ze alles prima. Niks geen huiluurtjes hier in huis! Ha! Wel overvolle wasmanden trouwens…
Continue reading
Als je moeder bent…
Als je moeder bent, dan krijg je cadeautjes met moederdag! Whoehoe! En aangezien La Log een mama-lifestyle blog is wil ik mijn afgelopen moederdag niet helemaal ongemerkt voorbij laten gaan op de blog. Dit was mijn tweede. Noor is nu ruim anderhalf jaar en vorig jaar had ik mijn eerste echte moederdag, alleen voelde het nu -die tweede keer- veel echter! Noor is geen baby meer dus ik werd overladen met knuffels en kreeg cadeautjes! Kijk gezellig mee hoe wij deze dag invulde!
Continue reading
Zo, die buik! #2
Het is weer tijd voor een “Zo, die buik!”-update. Twee weken terug was er een dertien weken oude baby-bump die goed voor een twintig weken-exemplaar door had kunnen gaan. Hoe is het nu twee weken later dan? De spanning is voelbaar: klap ik al uit mijn voegen tijdens deze tweede zwangerschap?
Liever een jongen of een meisje?
Inmiddels ben ik vijftien weken zwanger, inclusief een flink bol buikje. Nu borrelt er vooral bij mijn tweede zwangerschap blijkbaar bij iedereen de vraag op of ik liever een jongen of een meisje zou willen? “Zeker een jongen hè, want een meisje heb je al,” gaat het dan. Uhm, nee. Wat een kontvraag! Het maakt mij ook deze keer echt niks uit of het een jongen of meisje is. Klinkt misschien cliché, maar als “het” maar gezond is.
Continue reading
Wat zit er in een luiertas? Nee, echt: wat?
Nou, meestal geen schoon rompertje als je net een ondergekakt exemplaar ergens in de hoek smijt en een met één hand in de luiertas naar een schone graait. Helaas. En meestal zit er ook een luier te weinig in. Wat er dan wel in die hutkoffer zit die menig moeder met zich meesleept? Ik ontrafel hier het mysterie, haha! En oké, ik moet toegeven dat ik ‘m voor de foto even gecheckt heb 😉
Continue reading
Nog geen moeder; wat dééd ik toen dan?
Dat vraag ik mezelf wel eens af als ik alleen thuis ben. Man aan het werk, kind bij opa en oma. En ik? Ik. Heb. Alle. Tijd. Whoehoe! Heel even kan ik doen wat ik wil en hoef ik geen rekening te houden met mijn lieve Noortje. Heel kort heb ik het gevoel dat de dag helemaal van mij alleen is. Totdat ik na alle huishoudelijke klusjes op de bank plof met een boek en na tien minuten denk: wat zou Noor nu aan het doen zijn? Vervolgens bel ik mijn moeder (“Wat zijn jullie aan het doen?”) en blijf ik de rest van de dag onrustig. Wat moet ik in hemelsnaam gaan doen? En wat deed ik dan zo’n hele dag voordat ik moeder was?
Continue reading
Lekker handig met een kind…
Sjouwend met Noor op mijn arm, een bungelende luiertas om mijn schouder en een volle boodschappentas in mijn hand loop ik richting de auto. Een paar oudere dames zitten op een bankje in de zon. Ze werpen me een blik vol medelijden toe. Ik geef ze een glimlach als teken: “Hee lieve dames, ik ben oké hoor, ik doe dit dagelijks!” wil ik ermee zeggen. Maar met een krijsende dreumes en een spoor van boodschappen achter me lijkt het daar niet echt op ben ik bang. Ach ja.
Continue reading
Oeps, ik lijk mijn moeder wel!
In het kader van “waarom is hier overal het licht aan?” loop ik Wim achterna en knip overdreven hard het licht uit. Vervolgens loop ik om negen uur ‘s avonds zuchtend met een overvolle wasmand naar boven en tot overmaat van ramp praat ik hardop tegen mezelf. Als ik dan ook nog eens drie keer de trap op en af stuif en niet meer weet waarom ik überhaupt naar boven liep -en dat dus hardop tegen mezelf zeg- merkt Wim op dat ik wel heel veel op mijn moeder lijk. Oeps, ja inderdaad! Al die dingen die later echt nóóit zou gaan doen, doe ik nu dus keihard wel.
Continue reading