Dat je leven verandert als je kinderen krijgt is nogal logisch. Dat je dan denkt dat je alles gewoon nog kan blijven doen ook. En dat je dan een keer goed tegen de lamp aan loopt ook (bam!). Dat hoort er allemaal bij want verandering, dat is best moeilijk. En ik kan het weten. Mijn leven is de afgelopen jaren drastisch verandert. Wat er nou allemaal zo anders is sinds ik moeder ben en hoe ik daar tegenaan kijk lees je vandaag in een persoonlijk artikel.
Halleee, Noor is luier-af! Binnen een week was onze peuter zindelijk! ’s Nachts draagt ze nog wel een luier, maar ook die gaan we straks natuurlijk ditchen. Ik ben allang blij dat het overdag zo goed gaat want moeders hier vond het zelf wel een beetje spannend. En man, wat is het intensief om continu met dat potjes- en wc-verhaal bezig te zijn. Maar het is gelukt! Hoe we dat deden lees je hier.
Ik was zwanger van Noor en er heilig van overtuigd dat het een jongen zou zijn. Ik was namelijk een echte jongensmama, dacht ik zo. I couldn’t be more wrong! En ik kreeg niet één meisje want nog geen twee jaar later was meisje nummer twee ook geboren. He?? Nou, daar ging ik dan met mijn voetbalverleden. Met mijn voorkeur voor rock- en metalmuziek. Met mijn zwarte kleren en mijn sneakers. En nu. Nu ben ik een echte meisjesmama. Onder deze top 5 kom je niet uit als je een meid in huis hebt!
Continue reading
Toegeven: ik ben geen fan van koken. Verre van zelfs. Maar onze baby Lot geef ik toch het liefst zelf gemaakte hapjes, net zoals ik bij Noor deed. Maar om daar nou lang voor in de keuken te gaan staan? Nee, dank je! En er zijn vast en zeker meer mama’s die hun tijd wel beter kunnen en willen besteden. Daarom deel ik hier onze drie favoriete hapjes die ik snel en makkelijk voor Lotje klaarmaak. Even in de keuken en je bent klaar, zo hou je tijd over voor andere (leukere, hihi) dingen! Lees mee!
Continue reading
De zomer is in zicht. Soms dan. Want het weer dat we af en toe hebben hier in Nederland is vaak om te huilen. En het is bijna zomer: wegwezen dus! Wij hebben onze vakantie in ieder geval al geboekt. In Nederland. Dus als we pech hebben dan hebben we alsnog last van dat jank-weer, haha. Het is (op een weekje Center Parcs na) de eerste keer dat we “echt” op vakantie gaan met twee kleine kinderen dus hoe gaan we dat in hemels naam aanpakken? Gaan we dat vertellen? Is er dan stress? Weten ze dan wel dat we ook gewoon weer naar huis toe gaan? Vinden ze de caravan eng? Vind IK de caravan eng? (Haha, zou zomaar kunnen) Dit is hoe wij het aanpakken:
Continue reading
Zondag! Je kunt weer gezellig meekijken naar een nieuwe Family Sunday. Vorige week hadden we een gezellig communiefeestje in onze oude straat (tegenover ons oude huis, zó gek), hadden we lol in de auto en was ik only the lonely toen ik ging sporten…
Continue reading
Nummer 6 alweer! Gezellig dat je weer meekijkt naar een nieuwe Family Sunday! Vorige week was het natuurlijk Moederdag. Voor mij de eerste keer als mama van twee kindjes dus dat was wel heel bijzonder. Het was een heerlijke dag vol met cadeautjes, bezoekjes aan de oma’s en de Intratuin. En iets met een houten konijn.
In deze Family Sunday weer lekker veel foto’s! Zo zie je dat mijn té zwarte haar gelukkig niet meer zo zwart is, gingen we naar een borrel met de kindjes en aten we frietjes! Ook laat ik je het Netflix-spel zien dat Wim en ik altijd doen en wat wij hilarisch vinden, haha. Kijk gezellig mee!
Leuk dat je mee kijkt naar deze Family Sunday plog! Het was super lekker weer vorige week zondag dus ik ging naar buiten met de meiden, nam Noor mee met het sporten en kleurde mijn haar wat, uhm, nogal verrassende uitpakte…
Oké jongens, het zit me blijkbaar hoog. En dat kwam zo: ik ging trainen op de club waar ik altijd veel les heb gegeven en ben daar na zeven jaar weer terug. Ik val nog wel eens in voor een lesje maar ben vooral lekker zelf aan het sporten en zo dus ook vorige week. En toen was daar een man (daar ga je al) die ook in mijn glory days al fanatiek trainde. Ik kwam hem “vroeger” daar dus vaak tegen en nu, na zoveel jaar, ook ineens weer want meneer sport daar nog steeds. So far, so good. Niks aan de hand. Hij vroeg hoe het ging, ik vertelde trots over onze kindjes, mijn über toffe baan bij de Efteling en dat ik nog wel eens een lesje inval. Maar toen.