Dat je leven verandert als je kinderen krijgt is nogal logisch. Dat je dan denkt dat je alles gewoon nog kan blijven doen ook. En dat je dan een keer goed tegen de lamp aan loopt ook (bam!). Dat hoort er allemaal bij want verandering, dat is best moeilijk. En ik kan het weten. Mijn leven is de afgelopen jaren drastisch verandert. Wat er nou allemaal zo anders is sinds ik moeder ben en hoe ik daar tegenaan kijk lees je vandaag in een persoonlijk artikel.
Mama van twee meiden, dat ben ik nu al negen maanden! Negen maanden vol met liefde, trots, lol maar ook chaos. En terecht want het is niet niks om een baby en een peuter in huis te hebben. Ik heb als kleine perfectionist dus echt wel moeten leren om dingen los te laten en dat lukt steeds beter. Maar dan is het soms dus wel chaos. Nou en. Voor mij omschrijven de bovengenoemde woorden motherhood met twee kinderen wel zo’n beetje. Herkenbaar? Of benieuwd wat je te wachten staat? Lees mee!
Continue reading
Deel twee ja. Want er is ook een deel één. Truth is, dat ik er wel een heel boek over kan schrijven, maar ach, laten we het voorlopig maar bij twee artikelen houden, haha! Soms zit ik als mama midden in de paniek van mijn peuter. Blijkbaar dan dus, want twee seconden geleden was er nog niks aan de hand. In die tussentijd is er verder ook niks gebeurd, dat dat even duidelijk is. Maar de paniek? Die is er hoor! Waar heeft een peuter last van? Hier een lijstje met dingen waar je je als mama op kunt voorbereiden (haha, NOT!)
Continue reading
Zonder papa. Wij moesten het twee hele dagen zonder papa doen! Wim was eerder deze week namelijk twee dagen naar een beurs in Londen voor zijn werk. Ik heb heerlijke dagen met de meiden gehad, maar eerlijk? Het is best pittig in je eentje! En dan met name dat hele avond-ritueel. Of als peuter Noor niet wilde luisteren. Of nee, horror: een combinatie van die twee dingen! Of ik er gesloopt uitkwam, uit die twee dagen? Lees en kijk mee hoe ik het twee dagen als een soort van “single” mom deed…
Continue reading
Leuk, enig, fun… Nee, dat is het niet altijd nee, maar gelukkig komt het mama zijn voor mij daar in grote lijnen wel op neer. Ik krijg onwijs vaak de opmerking dat het wel heel erg druk zal zijn met die twee kleine schatten van ons, waarop ik antwoord dat het vooral genieten is. We hebben het er al zo vaak over dat het druk is met kinderen (true) maar het is ook nog zoveel meer dan dat. Gewoon lekker gek doen met je kind, dat glunderende gezichtje zien en elke dag een beetje meer van dat kleine mensje gaan houden is zo bijzonder. En net als je denkt dat je niet nog gekker op je kind kan zijn dan dat je nu al bent, word je weer overspoelt met een enorme dosis liefde. Wanneer je peuter “Mama, hou van jou,” zegt bijvoorbeeld. Want dat doet ze, die Noor van mij.
Continue reading
Goede voornemens, ik doe er niet aan. Werkt heel verfrissend hoor. Maar het is misschien ook een beetje stupide want het feit is wel dat er vijf maanden na de geboorte van dochter twee, nog vier zwangerschapskilo’s aan mijn lijf plakken. Dus, Wendy, dan kun jij best een goed voornemen gebruiken, denk je dan. Maar nee, hoor. Ik moet er niet aan denken. Lees mee waarom het heel bevrijdend is om geen goede voornemens te hebben!
Continue reading
Jahoor, de eerste post van 2017 gaat over 2016 want ik ga even terugblikken. Maar eerst wens ik jullie, lieve lezers, een geweldig nieuw jaar voordat we terug gaan naar die zwangere buik en dat nieuwe huis in 2016. Want wat is er veel gebeurd het afgelopen jaar. En bij jullie vast ook. Vorig jaar ging ik met m’n glas Jip en Janneke bubbels zwanger het nieuwe jaar in, maar afgelopen weekend kon ik aan een echt glaasje champagne nippen. Bij de klok van twaalf vlogen de lieve wensen om ons heen. Goedbedoeld ook dat ze denken dat ik volgend jaar weer aan een glas Jip en Janneke zal zitten, maar daar weet ik nog helemaal niks van. Ik moet eerst nog even bijkomen van 2016, want hoe zat het ook alweer?
Continue reading
Ja, ik zal het zelf maar zeggen… ik zit erin hoor: de mama-cocon! Ik dacht dat ik bij één kind al in die cocon zat, maar niets is minder waar. Nummer twee is gearriveerd en it’s on. Volle bak. Kon ik bij één zo’n lief hummeltje nog best goed alle ballen in de lucht houden, zo hard vielen ze bij de komst van hummeltje nummer twee want: bye bye tijd voor jezelf. Vaarwel rustmomentjes. Dag sociaal leven. Maar ik zou nooit zo’n moeder worden. Nooit. Hahaha, sukkel, daar zit ik dan in mijn cocon. Benieuwd hoe het er hierbinnen is? Read along…
Continue reading
Complete radiostilte hier op de blog, I know… En het is te erg, maar ik was druk. Te druk. Op de eerste plaats met mama zijn want wat geniet ik met die twee meiden! Lot was geboren en ik ging nog meer moederen en zorgen dan van te voren want nu had ik er twee. So far, so good. Maar toen. Toen was mijn verlof voorbij…
Je bent mama en alleen thuis. Alleen thuis!!! Man en kinderen zijn de deur uit en jij? Jij hebt alle tijd van de wereld. Alles mag, niks moet. Dat idee. Je zit al dagenlang wilde plannen te smeden. Scenario’s als slapen, uitgebreid in bad gaan, een tijdschrift lezen, nagels lakken of -what the hell- een wijntje drinken passeren steeds je gedachten. Maar jij weet ook dat de werkelijkheid anders is. Terwijl je ervan droomt om met een dampende kop thee en een reep chocolade op de bank te zitten, ga je als een malle door het huis heen. Want nu heb je de tijd, al was die eigenlijk voor jouzelf bedoelt, mama! Herkenbaar? Dit doe jij dus ook als je alleen thuis bent: