Theater, zang, dans, acrobatiek en een steengoed verhaal: je ziet het allemaal in de nieuwste Eftelingtheater-show CARO! No spoiler maar wat ben ik enthousiast over dit visuele spektakel. En dat is heus niet alleen omdat ik als medewerker het Efteling-DNA bevat (tja, haha…) maar omdat het oprecht zo zonde is als je de Efteling bezoekt en dan deze show mist!! Ik bezocht ‘m anderhalve week geleden… (#nospon!)
Continue reading
Tag: Efteling
Genieten in de Efteling
Een vrije dag, lekker weer en een goed gevulde luiertas waren de ingrediënten om weer eens een middagje volop te gaan genieten in de Efteling! Wat een luxe dat we kunnen gaan wanneer we willen. Ik schoot weer gezellige plaatjes en ook de paddenstoelen waren weer een hot item, haha. Kijk mee!
Continue reading
Alleen naar de Efteling met mijn meiden!
Er was eens een zonnige dag en een mama die bij de Efteling werkt! Ik ging laatst dus heerlijk een dagje met Noor en Lot naar de Efteling, gewoon met z’n drietjes. Het was wel even gek onder papa erbij, maar ja: nu kan het nog. Na de zomer gaat Noor naar de basisschool (aaaah!) en dan wordt het vast moeilijker om een rustig dagje te vinden om naar ons favo park te gaan. Dus gewapend (!) met boterhammen en een volle luiertas maakte hele schattige foto’s van deze mooie zusjes in mijn Efteling 🙂
Continue reading
Family day: naar de Efteling!
Ja, sorry hoor maar daar gingen weer, haha. Vorige week waren we zomaar een dag vrij met z’n allen en dat werd dus een dagje naar de Efteling. Ik maakte van deze dag een gezellige plog dus je kunt meekijken naar onze dag! En jawel, wij gaan ook heus wel eens ergens anders naar toe hoor 😉
Mijn werk, mijn Efteling
Mijn Efteling, ja. Zo voelt het. En ik denk dat al mijn collega’s wel snappen wat ik bedoel. Het voelt gewoon alsof het park ook een beetje van jou is. Hier ben je thuis, dat gevoel heb ik echt. En met onwijze trots loop ik vaak met mijn gezin door ons mooie park. Trots op wat we met z’n allen neerzetten. Trots op het “product” Efteling. Trots op alle mooie herinneringen die onze gasten in ons park maken. Hoe het is om bij de Efteling te werken? Vandaag geef ik je een klein kijkje! Welkom bij de blog vol wonderen 😉
Continue reading
Family Sunday #8
Joeh! Leuk dat je meekijkt naar een nieuwe Family Sunday. Deze is leuk! Veel foto’s ook, want we gingen een dagje naar de Efteling met de meiden. Ook bezochten we de open dag van het Loonsche Land, die speciaal voor Efteling medewerkers werd gehouden. En wij gingen graag even spieken natuurlijk. Wat is het weer prachtig. Echt Efteling. Spiek je ook mee?
Continue reading
Dingen op dinsdag: Efteling enzo
Tja… wat voor dingen doe je doorgaans eigenlijk op een dinsdag? Ik werk dan normaal, maar vorige week was ik vrij en het wordt nog beter want Wim was ook vrij! Maar, ja en dan dus? Ik was in ieder geval van plan om die dag een collega te gaan verrassen met wat leuks, dus op naar Efteling. Man en kinderen haakte meteen aan want ja, als ik dan toch naar de Efteling ging… Maar in de ochtend ging ik eerst met Noor naar de Intratuin voor dat leuks én we scoorde een schattige carnavals-outfit voor haar. Voor Noor ja. Ik haat carnaval. Kijk mee naar onze dingen op dinsdag!
Continue reading
Doe mij een middagje Efteling!
Doe mij een middagje Efteling, dacht ik vorige week. Dat was namelijk mijn laatste week van mijn zwangerschapsverlof en een week later moest ik weer beginnen met werken bij -jawel- de Efteling, haha! Ik ging dus nog even een keer met een doel naar ons prachtige park en genoot samen met Wim en de kindjes van een heerlijke middag in het zonnetje met ijs en pannenkoeken. Over die vier overgebleven zwangerschapskilo’s hebben we het niet meer, jongens… Kijk je mee?
Even een ritje in Baron 1898
‘Oke, ik ga erin. Of nee, toch maar niet,’ zei ik met een klein stemmetje toen ik de nieuwe, imposante Efteling attractie bekeek. ‘Jawel, je MOET,’ zei Wim met een dwingend ondertoontje. Ik gooide er nog een ‘Ja maar ik moet plassen,’ tegenaan maar het hielp niet. Met zware benen sloot ik aan in de rij. Want natuurlijk wilde ik erin. Maar eigenlijk ook weer niet…
Uiteindelijk was het dan zover. Met zweethanden zat ik ingesnoerd in het karretje. Wim op links, twee collega’s rechts van me. Net als ik waren ze verdacht stil. Mijn voeten bungelden onder me in het niets. Oh, dat wist je nog niet? Jep, je benen hangen dus los. Lees: onder mij bevond zich een groot, gapend gat. En tot overmaat van ramp moest ik ook nog eens plassen. Toen ik twee uur eerder in de rij aansloot ook al trouwens.
Continue reading
Papier hier
Het is allemaal mijn schuld.
Ik kan me niet meer precies herinneren wanneer het begon. Ik ben er mee opgegroeid dus daar zal wel ergens iets mis zijn gegaan. Jammer voor Wim. Het liefst had ik er willen trouwen maar dat ging hem toch echt te ver. En terecht. Jammer voor mij. Maar er kwam een compromis: onze trouwfoto’s werden er gemaakt. En toen ging ik los! Niks was me te gek; Hans en Grietje, paddenstoelen, Lange Jan, holle bolle Gijs… tot aan vervelends toe! Want dat is het soms. Voor iemand anders dan (ik noem geen namen).