Bloedprikjes (ieuw!)

Daar had ik dus even geen rekening mee gehouden. En ik heb er al helemaal geen tijd voor. Dat met die schildklier. Een klier is het zeker ja.

De ellende begon in januari van dit jaar. Vijf maanden na de bevalling. Nou, sorry hoor, maar dan hou ik er geen rekening meer mee dat die hormonen hadden bedacht om dan pas te gaan klooien. Maar dat deden ze dus wel. Ik werd ziek. En niet een keer, no sir, wel drie keer. In een periode van drie maanden! Gewoon elke keer ook flinke koorts, overgeven en dat soort onzin. Ik kon nog maar amper op mijn benen staan. Toch maar eens naar de huisarts dus.

Een bloedprik (ieuw!) en twee dagen later kreeg ik de uitslag: mijn schildklier lag helemaal stil. Nou, en dan is het hek van de dam hoor. Want als je schildklier niet naar behoren werkt, dan ligt echt alles overhoop. Ik had vooral geen weerstand en was oververmoeid. Thank god dat ik geen last had van al die andere enge symptomen, wan dat zijn er nogal wat. Bij een te traag werkende schildklier kun je namelijk de volgende klachten krijgen: hartproblemen (!!!), gewichtstoename, haaruitval, menstruatieproblemen, concentratieproblemen, extreme vermoeidheid en een verminderde weerstand. Dus.
Continue reading →